Serdecznie zapraszamy na wystawę, zdobywcy 1 miejsca w konkursie (Nie)widzialny – sztuka inspirowana religijnie, Krzysztofa Sokolovskiego pt. Sztuka neosakralna.
Wystawa jest otwarta do 10 października w godz. 10.00 – 18.00
Wystawa „Sztuka Neosakralna” przedstawia współczesne realizacje artystyczne będące propozycją ścieżki dalszego rozwoju sztuki sakralnej. Obrazy abstrakcyjne, choć nie niosą w sobie treści możliwej do jednoznacznego odczytania, zawierają przekaz głęboki i metafizyczny – podobnie jak sztuka figuratywna, jednak w sposób bardziej bezpośredni. Tak jak muzyka, sztuka abstrakcyjna odnosi się wprost do naszych emocji, nie będąc jednak dosłowną. Robi to w sposób czysty, bez pośrednictwa narracji.
Jest jeszcze jeden powód, dla którego sztuka sakralna powinna korzystać z narzędzi abstrakcji – czasy współczesne, które zmieniły rozumienie świata i człowieka. Postęp naukowy doprowadził nas do rzeczywistości wydającej się bardziej abstrakcyjną niż sama sztuka. W takiej rzeczywistości przychodzi nam szukać swojej duchowości.
Inspiracją technologiczną i artystyczną dla wystawionych tutaj prac była ikona. Postawą twórczą jest sztuka abstrakcyjna. Elementem łączącym te światy stały się słowa prof. Jerzego Nowosielskiego, który mówił, że ikonę tak naprawdę udało się zrozumieć dopiero w XX wieku po odkryciu sztuki abstrakcyjnej. Osobiście dla mnie ikona była tym, co nauczyło mnie w sztuce abstrakcyjnej dostrzegać sacrum.
Na wystawie znajduje się kilka rodzajów obiektów artystycznych. Są to obrazy, obiekty wolnostojące i obiekt świetlny. Wszystkie są wykonane w drewnie, a ten ostatni w szkle. Podobrazia drewniane są wykonane z drewna lipowego, rzeźbione, pokryte gruntem kredowo-klejowym (lewkasem) i polichromowane. Polichromie wykonane są w różnych technikach, czasem jest to tempera jajowa, czasem jest to politura szelakowa, tusz, występują złocenia i srebrzenia oraz intarsje. Podobrazia lipowe posiadają tzw. szpongi, czyli poprzeczne wpusty z twardego drewna dębowego lub jesionowego połączone z deską lipową na „jaskółczy ogon”. Jest to połączenie ruchome i służy do zminimalizowania zniekształceń podobrazia.
Mogą tu Państwo zobaczyć również zdjęcia, są to realizacje monumentalne, kaplice i wnętrze świeckie, jest pokazana również część projektu, który brał udział w konkursie na wystrój Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie.
O autorze:
Krzysztof Sokolovski – urodzony w 1985 r. w Ejszyszkach na Litwie. Artysta malarz, kreator współczesnych wnętrz sakralnych, ilustrator.
W 2009 r. ukończył Politechnikę Gdańską, zdobywając dyplom z zakresu energetyki cieplnej. Pozostał na uczelni, gdzie prowadził zajęcia dydaktyczne, oraz brał udział w badaniach naukowych nad układami odzysku ciepła pod kierownictwem dr hab. Marka Jaskólskiego. Równolegle rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa Gdańskiej ASP. Trafił do pracowni dr hab. Jacka Kornackiego, który pomógł mu odkryć drogę twórczą inspirowaną naukami ścisłymi. W 2011 r. zaczął uczęszczać na wykłady anatomii prof. Marka Grzybiaka na Akademii Medycznej w Gdańsku. Następnie zdał kurs przygotowawczy i został dopuszczony do zajęć prosektoryjnych, na których wykonywał studia rysunkowe wewnętrznej budowy człowieka.
W 2013 r. przeniósł się do Warszawy i ukończył studia na tamtejszej ASP w pracowni dyplomowej prof. Andrzeja Rysińskiego oraz w pracowni malarstwa monumentalnego prof. Edwarda Tarkowskiego. W latach 2013-2016 współpracował z dr Łukaszem Majcherowiczem przy polichromiach wnętrz kościelnych. Dzięki temu nauczył się zasad kompozycji monumentalnych oraz całościowego rozumienia dużych wnętrz. Od 2016 r. pracuje indywidualnie.
Wypracowany przez niego pogląd na rzeczywistość zaowocował językiem plastycznym będącym wspólnym mianownikiem empiryczności i duchowości. Jest również spojrzeniem filozoficzno-teologicznym będącym pomostem między rozumowaniem ściśle naukowym a stroną emocjonalno-duchową człowieka.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.
